ตบะของประชาชน และ ตบะของคนการเมือง

วันมาฆบูชา เป็นวันที่พระอรหันต์ที่ได้รับการอุปสมบทโดยสมเด็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เรียกว่า เอหิภิกขุอุปสัมปทา จำนวน ๑๒๕๐ รูป ได้เดินทางเข้าเฝ้าสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยมิได้มีการนัดหมาย ในวันนั้นสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงพระปาฏิโมกข์ ให้ยึด ๓  หลัก คือ ๑. หลักการความเป็นพระพุทธศาสนาที่แตกต่างจากศาสนาครั้งนั้น พร้อมทั้งประกาศลักษณะแห่งนักบวชในพระพุทธศาสนา ๒.หลักการทำความดี ๓ ประการ  ๓.หลักการเผยแพร่และการดำเนินชีวิตของพระสงฆ์

      ในหลักการที่ ๑.  ขึ้นตั้นพระพุทธพจน์ว่า...
 

       เหตุผลที่พระองค์ทรงแสดงหลักแห่ง "ตบะ"  โดยตรัสหลัก  "ขันติ"  ก็เพราะตบะในครั้งนั้น มีนักบวช ลัทธิ บำเพ็ญตบะหลากหลายรูปแบบ เช่น ย่างไฟ มองพระอาทิตย์โดยไม่กระพริบตา ยืนขาเดียว อดอาหาร ฯลฯ ตบะเหล่านั้น มิใช่ "ตบะ ของพระพุทธศาสนา"  แต่ "ขันติ" เป็นตบะของพระพุทธเจ้า
      พวกเราเป็นพุทธศาสนิกชน ก็ควรบำเพ็ญตบะธรรม คือ... ต้านความชั่ว  กลัวผลของบาป เพียงแค่นี้ก็เป็นตบะแบบปุถุชนอย่างเรา ๆ  ซึ่งสามารถกระทำได้ทุกคนและจงทำ อย่าได้ละเว้นแม้แต่วันเดียว

      ต้านความชั่ว  กลัวผลของบาป อันที่จำเป็นอย่างยิ่งในปัจจุบัน คือความชั่ว ดังนี้..

      การทำความชั่ว มีผลคือ สร้างศรัตรูมาก ก็ถือว่าเป็นความชั่ว ได้แก่...

       ความชั่วเหล่านี้จะไม่เกิดขึ้นเพราะมีปัญญาเห็นผลของบาป อันจะทำให้เกิดเป็น "ตบะ" ซึ่งเราก็เห็นผลอันเกิดจากคนอื่น ๆ มามากแล้ว คือ...

       ส่วนภาคการเมืองก็ต้องมี "ตบะ" เป็นเครื่องเตือนใจ อันจะทำให้สังคม ประเทศชาติ ของเรามีความสงบสุข โดยต้องปฏิบัติตบธรรม ร่วมกัน คือ...

       หากแม้นว่าท่านผู้เกี่ยวข้องกับการเมืองได้ร่วมวกันบำเพ็ญตบะดังกล่าวข้างต้นด้วยกันความสุขสันต์ก็จะเกิดขึ้นแก่ตนเอง  พรรค บ้านเมือง นับเป็นการบูชาในวัน มาฆบูชา

                                                                                                                      พระราชวิจิตรปฏิภาณ "เจ้าคุณพิพิธ"