❖ คำบูชา วันอาสาฬหบูชา

นะโม ตัสสะ  ภะคะวะโต  อะระหะโต  สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ จบ)

     อิมินา  สักกาเรนะ  พุทธัง (ธัมมัง,สังฆัง)   อะภิปูชะยามะ.

 

   วันนี้วันเพ็ญ

อาสาฬหบูชา

วันที่สมเด็จ

พระทัยมากมี

ทรงแสดงธรรม

พระธรรมจักร

แก่ปัญจวัคคีย์

อิสิปตนะ

   พระองค์ทรงตรัส

ทุกข์เกิดเพราะมี

คือตัวตัณหา

เกิดแก่แล้วพลัน

เผชิญทุกข์โศก

ทุกข์เพราะขันธ์ห้า

เกิดอุปาทาน

โมหะมืดมน

   จากนั้นพระองค์

มรรคแปดทางออก

สัมมาทิฏฐิ

เห็นชอบเห็นใน

สังขารทั้งหลาย

เกิดแล้วตายเกลี้ยง

ไม่มีใครรู้

แห่งมรณา

สุข-ทุกข์ นั้นไซร้

จิตเป็นตัวสั่ง

หน้าชื่นตาบาน

เดี๋ยวดีเดี๋ยวชั่ว

   ตรัสหลักความจริง

ไม่มีใครหาญ

อันว่าตัวนั้น

ว่าแท้มิใช่

เกิดมาเป็นกาย

เขาและเรานั่น

ตายชั่วก็ที

ชีวิตสัตว์คน

เนื้อหนังเปื่อยเน่า

ทับถมจมดิน

จงอย่าลุ่มหลง

เห็นอย่างนี้หมาย

   ปัญจวัคคีย์

จิตใจไม่รับ

ส่วนโกณฑัญญะ

อุปสัมปทา

    ข้าพระพุทธเจ้า

บูชาพระรัตนตรัย

แห่งอริยสัจจ์สี่

ดับความทุกข์แน่

    อาสาฬหบูชา

ข้าพระพุทธเจ้าทั้งปวง

เวียนเทียนสักการะ

พุทธปฏิมาประธาน

 

พระจันทร์เด่นฟ้า

ณ  เพลานี้

พระชินสีห์

มหากรุณา

เลิศล้ำยิ่งนัก

หลักธรรมล้ำค่า

ที่พงพนา

มฤคทายวัน

อริยสัจจ์สี่

เหตุแห่งทุกข์นั่น

ชักพาผกผัน

เจ็บตายว่ายวน

โรคภัยนานา

นั่นหนาเป็นผล

สังขารของตน

ดลจิตสิงใจ

จึงทรงตรัสบอก

จากทุกขพิสัย

 

องค์ต้นกลไก

ไตรลักขณา

อย่าหมายว่าเที่ยง

เลี่ยงไม่ได้หนา

ซึ่งกาลเวลา

อันมาถึงตัว

ก็ไม่จีรัง

ให้เรายิ้มหัว

เดี๋ยวพานหมองมัว

กลับกลั้วกันไป

สรรพสิ่งสังขาร

ยึดเอาไว้ได้

จงมั่นหมายใจ

เป็นของตัวตน

ก็ตายเหมือนกัน

หนีกันไม่พ้น

ตายดีก็หน

ไม่พ้นความตาย

เผา  ฝัง  ทั้งสิ้น

ธาตุสิ้นสลาย

พะวงวุ่นวาย

วิปัสสนา

สี่องค์ปัญญาอับ

ธรรมเทศนา

เป็นพระโสดา

ณ  ครานั้นแล

น้อมเกล้าน้อมใจ

เข้าในกระแส

อันเลิศดีแท้

คือพระนิพพาน

จันทราเด่นดวง

ร่วมจิตประสาน

องค์พระทรงญาณ

ณ  กาลนี้   เทอญ.

 

พระเทพปฏิภาณวาที (เจ้าคุณพิพิธ)

ประพันธ์ ถวายเป็นพุทธบูชา

๙  กรกฎาคม ๒๕๕๑