❖ คำบูชา วันมาฆบูชา
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ ( ๓ คำรบ )
อิมินา สักกาเรนะ พุทธัง อะภิปูชามิ
อิมินา สักกาเรนะ ธัมมัง อะภิปูชามิ
อิมินา สักกาเรนะ สังฆัง อะภิปูชามิ
อัชชายัง มาฆะปุณณะมี สัมปัตตา มาฆะนักขัตเตนะ ปุณณะจันโท ยุตโต ยัตถะ
ตะถาคะโต อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ จาตุรังคิเก สาวะกะสันนิปาเต โอวาทะปาฏิโมกขัง อุททิสิ ฯ
วันนี้มาฆะ ปุรณมี
ย้อนหลังครั้งที่ พระศาสดา
ดำรงพระชนม์ ต้นศาสนา
ประทับ ณ ป่า ชื่อว่าเวฬุวัน
ภิกษุหนึ่งพัน สองร้อยห้าสิบองค์
ล้วนแต่พระสงฆ์ ทรงอรหันต์
จากสารทิศ จิตดุจเดียวกัน
ต่างก็ผายผัน เฝ้าพุทธองค
ณ กาลครั้งนั้น พระศาสดา
ตรัสเทศนา แก่อริยสงฆ์
หลักการประกาศ พุทธศาสน์ดำรง
อยู่ยั้งยืนยง สูงส่งเกรียงไกร
ตรัสขันติธรรม ตบะล้ำเลิศ
นิพพานประเสริฐ กว่าปวงเทพไท้
บรรพชิตนั่นหนา มิฆ่าสัตว์ใด
สมณะต้องไม่ เบียดเบียนปวงชน
เว้นจากบาปกรรม ศีลห้านำทาง
มุ่งมั่นสรรค์สร้าง แต่บุญกุศล
ขับไล่กิเลส เป็นเหตุมืดมน
จิตผ่องโสภณ พ้นจากมลทิน
กระทำการใด ต้องไม่โจมตี
ไม่ฆ่าผู้ที่ เห็นต่างเราสิ้น
ขอจงแน่นหนัก ในหลักแห่งศีล
อย่าหลงการกิน อยู่ถิ่นโอฬาร
จงชำระจิต อย่าติดนิวรณ์
และจะต้องถอน ยึดติดสังขาร
ต้องฆ่าตัณหา ตัดอุปาทาน
จากขันธสันดาน ด้วยไตรลักขณา
พุทธโอวาท ประสาทครั้งนี้
เป็นหลักบ่งชี้ พุทธศาสนา
ตรัสเพิ่มหลักศีล สมาธิ ปัญญา
เป็นทางนำพา สู่พระนิพพาน
ณ เพลานี้ ดิถีวันเพ็ญ
ย้อนนึกตรึกเห็น ความเป็นแก่นสาร
แห่งพุทธพจน์ พระทศพลญาณ
จึงพร้อมสักการ ณ สถานมงคล
ดอกไม้ ธูป เทียน ขอเวียนบูชา
พุทธปฏิมา เป็นมหากุศล
ปัญญาจำรัส กำจัดมืดมน
บรรลุมรรค-ผล พระนิพพาน เทอญ.
**************
พระราชวิจิตรปฏิภาณ (เจ้าคุณพิพิธ)
ประพันธ์ ถวายเป็นพุทธบูชา
๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๑
.png){kind=small}
.png){kind=small}
