ภาษิตประชาธิปไตย ...ในการรณรงค์การเลือกตั้งและประจาน

1. คืนหมาหอน คือ คืนหมาหิว

2. เงินที่จ่ายซื้อสิทธิ์ คือ เลือกคนทุจริตไปปล้นบ้านปล้นเมือง

3. ผู้ขายเสียง คือ ผู้ทรยศต่อชาติ พวกทรราชย์ คือ ผู้ซื้อสิทธิ์

4. ประชาธิปไตยที่ขายเสียง ซื้อเสียง คือ การสร้างวิกฤติต่อบ้านเมือง

5. ประชาธิปไตยที่ขายเสียง คือ ผู้ที่พาชาติเสี่ยงต่อความหายนะ

6. พวกเลือกตั้งที่จ่ายเงินซื้อสิทธิ์ คือ พวกที่เข้าไปทุจริตต่องบประมาณ

7. อบต. คือ ลูกหลาน อย่าร่วมกับ ส.ส. มาปล้นบ้านตัวเอง

8. คนที่จ่ายเงินซื้อสิทธิ์ เพราะหวังทุจริตงบประมาณ

9. เขาจ่ายเงินซื้อสิทธิ์ เพราะต้องการทุจริตโกงบ้านโกงเมือง

10. คนที่ชื้อสิทธิ์ เพราะหวังทุจริตชั่วร้าย คนขายเสียง คือ ผู้ที่เสี่ยงต่อความตาย

11. พลิกวิกฤติของประเทศ คือ ปฏิเสธการซื้อสิทธิ์ - ขายเสียง

12. การสร้างชาติให้มั่นคงและมั่งคั่งอยู่ที่ประชาชนเลือกตั้งอย่างกล้าหาญและชาญฉลาด

13. มือที่สร้างชาติ คือ มือที่ฉลาดในการเลือกตั้ง

14. ประเทศชาติของเราล้าหลัง เพราะการเลือกตั้งแบบซื้อสิทธิ์ – ขายเสียง

15. พลิกวิกฤติให้แก่ชาติ ต้องเลือกคนฉลาด – ดี – มีความเสียสละ

16.  “ นายหน้าซื้อสิทธิ์”  ต้องถูก “ นายทุน”   ปลิดชีวิตทุกคน

17. ไม่อยากตายอย่างหมา อย่าเป็นนายหน้าซื้อสิทธิ์

18.  “เขามีเงิน”  เพราะเป็นนายหน้าซื้อสิทธิ์

      “เขารวย”   เพราะทุจริตสัมปทาน

      “ เราจนดักดาน”   เพราะเราขายเสียง

19. ถามตนเองว่า   “.... จะเลือกโจรไปปล้นชาติ  หรือ จะเลือกนักปราชญ์ไปบริหารประเทศ”..?

20. เลือกตั้งโดยประชาชนขี้ขอ ก่อให้เกิด อบต., ส.ส., ส.ว. ขี้เกียจ – ขี้โกง

21. ขายชาติตลอดชีวิต คือ การขายสิทธิ์ในการเลือกตั้ง

22. ผู้สมัครต้องมีใจรักประเทศชาติ ผู้เลือกตั้งต้องฉลาดในการเลือก

23. รักในหลวง ห่วงอนาคตของชาติ ต้องฉลาดในการเลือกตั้ง

24. ประเทศชาติพัง เพราะประชาชนเห็นแก่สตางค์ที่เขาซื้อสิทธิ์

25.  นักการเมืองซื้อสิทธิ์ เพราะเห็นโอกาสทุจริตในสัมปทานรัฐ

26. นักการเมืองร่ำรวยเพราะสัมปทาน ประชาชนจนอานเพราะการขายสิทธิ์

27. บ้านเมืองไทยยากจน เพราะประชาชนเห็นแก่เงินที่ขายสิทธิ์

28. บ้านเมืองจะรวยหรือจน อยู่ที่ประชาชนฉลาดหรือโง่เขลาในการเลือกตั้ง

29. หัวหน้าพรรคการเมืองบางคน  คือ หัวหน้าโจรปล้นชาติ

30. อยากให้บ้านเมืองเจริญก้าวหน้า ต้องศึกษาและมีปัญญาในการเลือกตั้ง

31. หัวหน้าพรรค ส.ส. ไม่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน ประชาชนเลือกตั้งอย่างชาญฉลาด  

      ชาติไทยเจริญก้าวหน้า

32. ความรักความชังส่วนตน ทำให้คนตัดสินใจผิดในการเลือกตั้ง

33. การเลือกตั้งใหญ่ทุกที คือ การชี้ชะตาประเทศชาติ

34. “แต่ก่อน” บ้านเมืองดำรงอยู่มาได้เพราะอาศัยนักปกครองที่เสียสละ

      “เดียวนี้” บ้านเมืองหายนะ  เพราะนักปกครองตะกละตะกลาม

35. หัวหน้าพรรคซื้อ ส.ส.  ส.ส. ซื้อสิทธิ์ประชาชน ถามว่าใครคือคนเลวกว่ากัน ?

36. ถามว่า... ใครคนผิด ระหว่าง คนซื้อสิทธิ์กับคนขายเสียง

37. ส.ส. ที่ท่านเลือกมา  คือ  การแสดงภูมิปัญญาในการเลือกตั้ง

38. ถ้าหัวหน้าพรรคและส.ส. โกงกินบ้านเมืองตน อย่าเกิดมาเป็นคนดีกว่า

39. หัวหน้าพรรคและ ส.ส. หยุดก่อกรรมด้วยการโกงเงิน

40. “รู้ผลแล้วใช่ไหมว่าเมืองไทยทำไมล้าหลัง ก็เพราะการเลือกตั้งแบบซื้อสิทธิ์ – ขายเสียง”

41. พ่อ – แม่ ที่อุบาทว์ คือ ส่งทายาทเข้ามาโกงชาติในฐานะเป็นนักการเมือง

42. น่าสงสารลูกหลานของพวกเราที่พ่อ – แม่ส่งพวกเจ้าให้เข้าสู่ภาคการเมือง

43. นักการเมืองต่างคนต่างโกงกิน จะทำให้สิ้นความเป็นชาติไทย

44. หยุดภาคการเมืองที่ชั่วร้าย คือ หยุดการขายสิทธิ์ของตัวเอง

45. โสเภณีขายตัวไม่ชั่วเท่ากับประชาชนขายสิทธิ์

46. โกงกินชาติกันมายาวนาน คือ สันดานของนักการเมืองที่ชั่วร้าย

47. ความเสื่อมและความเจริญของประเทศชาติ อยู่ในมือของผู้ฉลาดในการเลือกตั้ง

48. พรรคการเมืองลงทุนเป็นร้อยเป็นพันล้าน เพื่อเข้าไปสัมปทานผลประโยชน์ของรัฐ

49. หัวหน้าพรรค และรัฐมนตรีบางคนโกงกินกันทั้งโคตร  ฉ้อฉลประโยชน์ไว้ให้ลูกหลาน

50. “มึงโกงได้ กูโกงได้” แล้วประเทศไทยจะเหลืออะไรไว้ให้ลูกหลาน ในอนาคต

ยาขนานที่  2      หยุดพล่ามว่าฝ่ายตนเป็นผู้จงรักภักดี

                        หยุดใส่ร้ายป้ายสีสถาบัน

                        หยุดกัดกินเหมือนสุนัข

                        หยุดชักใยในที่แอบแฝง

                        หยุดพูดคำหยาบ

                        หยุดก่นสาบคำสาปแช่ง

                        หยุดการกลั่นแกล้ง

                        หยุดแย่งชิงความเป็นใหญ่

                        หยุดการดื้อดึง

                        หยุดรุมทึ้งผลกำไร

                        หยุดประทุษร้ายเมืองไทย

                        หยุดพาคนไปตายเสียที

                        หยุดคิดว่าตนเองเป็นคนซื่อสัตย์

                        หยุดขุดประวัติผี

                        หยุดคิดว่าคนอื่นเลวกาลี

                        หยุดคิดว่าตนเองดีน่านิยม

                        หยุดการฟังแต่พวกฝ่ายเรา

                        หยุดโกรธที่พวกเขาถุยถ่ม

                        หยุดฟังคนชั่วช้าบ้าคารม

                        หยุดถล่มประเทศไทยให้วายวอด

ยาขนานที่  3      หยุด      ทะเลาะวิวาท     หยุดบาดหมาง

                        อย่า       ริสร้างศัตรูผู้อื่นหนา

                        ปราม    เพื่อนพ้องน้องพี่อย่าบีฑา

                        ห้าม      เข่นฆ่ากันและกันสุขสันต์แล

ยาขนานที่  4      หยุด      โกงกินสินทรัพย์คอร์รัปชั่น

                        อย่า       ไปดันทุรังรั้งกฎหมาย

                        ปราม    ลิ่วล้ออย่าจ้านจุ้นทำวุ่นวาย

                        ห้าม      ใส่ร้ายป้ายสีโจมตีกัน

                                                                                                    พระราชวิจิตรปฏิภาณ 

                                                                                                    4  มิถุนายน  2554